خدا: بنده ی من نماز شب بخوان و آن یازده رکعت است .

بنده: خدایا! خسته ام! نمیتوانم . 

خدا: بنده ی من، دو رکعت نماز شفع و یک رکعت نماز وتر بخوان  .

بنده: خدایا خسته ام برایم مشکل است نیمه شب بیدار شوم . 

خدا: بنده ی من قبل از خواب این سه رکعت را بخوان .

بنده: خدایا سه رکعت زیاد است .

خدا: بنده ی من فقط یک رکعت نماز وتر بخوان.

بنده: خدایا امروز خیلی خسته ام آیا راه دیگری ندارد؟

خدا: بنده ی من قبل از خواب وضو بگیر و رو به آسمان کن و بگو یا الله .

بنده: خدایا من در رختخواب هستم اگر بلند شوم خواب از سرم میپرد.

خدا: بنده ی من در دلت بگو یا الله ما نماز شب برایت حساب میکنیم.

بنده اعتنایی نمیکند و میخوابد...

خدا: ملائکه ی من ببینید من آنقدر ساده گرفته ام اما او خوابیده است چیزی به اذان صبح نمانده او را بیدار کنید دلم برایش تنگ شده است، امشب با من حرف نزده.
ملائکه: خداوندا دوباره او را بیدار کردیم، اما باز خوابید.

خدا: اذان صبح را میگویند هنگام طلوع آفتاب است ای بنده ی من بیدار شو نمازصبحت قضا میشود خورشید از مشرق سر بر میآورد.

و باز هم بنده اعتنایی نمیکند...
ملائکه: خداوندا نمیخواهی با او قهر کنی؟

خدا: او جز من کسی را ندارد... شاید توبه کند...

*** بنده ی من تو هنگامی که به نماز می ایستی من آنچنان گوش فرا میدهم که انگار همین یک بنده را دارم و تو چنان غافلی که گویا صدها خدا داری ***

خدا یا برای من ببخش ! چه شب ها بر من گذشت و من در خواب غفلت بوده ام .

دوستان حداقل اگر نمی توانیم نیمه شب با خدای خود مناجات کنیم ، حداقل بعد از نماز مغرب و عشاء نماز شبمان را بخوانیم .

زیرا در روایات داریم که کسانی که نمی توانند در نیمه شب بیدار شوند یا مشکلی دارند میتوانند نماز شب را در اوائل شب بخواند .

التماس دعا

^{خاطره ای خواندنی از علامه جعفری}

^{علامه جعفری می‌گفتند تویکی} از زیارتام که مشهد رفته بودم به امام رضا گفتم: «یا امام رضا دلم می‌خواد تو این زیارت خودمو از نظر شما بشناسم که چه جوری منو می‌بینید؛ نشونه ​ا​ش ​ هم​ این باشه که تا وارد صحن حرمتون شدم​،​ اولین کسی که با من ​​حر​ف می‌زنه​،​ من پیامتونو بگیرم.»

^{وارد صحن که شدم خانممو گم کردم. اینور​و​ بگرد، اونور ​و​ بگرد، یه دفه دیدم چند قدم جلوتر داره به سمت حرم میره، خودمو رسوندم بهش و از پشت سر صداش زدم که «کجایی؟»
روشو که برگردوند دیدم زن من نیست، بلافاصله بهم گفت: «خیلی خری»
حالا منم مات مونده بودم که امام رضا عجب رک حرف می‌زنه. خانمه دید انگار دست بردار نیستم دارم نگاش می‌کنم، دوباره گفت: «نه فقط خودت، پدر و مادر و جد و آبادتم خرند».
ایشون میگفت: این داستان رو برا شهید مطهری تعریف کردم تا ۲۰ دقیقه می‌خندید.}